Bu akşamdan sonra asla eski Duygu olamam ben!

Şu an ben bile kendime şaşırıyorum. Kendimi bildim bileli ilk defa "Eve gittiğimde şunu şunu yapayım." dediğim şeyleri üşenmedim ve yaptım. İnanılır gibi değil! Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Nasıl da ilginç bir huzurdur bu. Gidip biraz mutluluktan ağlasam mı ne yapsam:)
E bu durumda cefakar dostum, Özgecim hak ettim ben bu konseri bence. Hehehe. Hemen kendime pay çıkarıyorum çünkü dün kişilik envanterimi okudum, başarımın ödüllendirilmesini bekleyen bir yapım varmış. Kızım sana söylüyorum, gelinim sen anla. Dam üstünde saksağan, vur beline kazmayı. Madem yüzme bilmiyordun, neden çıktın kavak ağacına. Ve daha niceleri...



Oradayız! Babylon'da. 26 Nisan'12